الفبای آلمانی (German Alphabet) — آموزش کامل حروف با تلفظ و مثال

آشنایی با الفبای آلمانی و تفاوت‌های آن با الفبای انگلیسی

الفبای آلمانی شامل ۳۰ حرف است که ۲۶ حرف آن با الفبای انگلیسی مشترک بوده و ۴ حرف ویژه Ä، Ö، Ü و ß دارد. این حروف اضافه باعث تفاوت‌های تلفظی و املایی بین دو زبان می‌شوند.

در حالی که ترتیب حروف در هر دو زبان یکسان است، تلفظ برخی از حروف مانند V و W، و همچنین استفاده از حرف ß، تفاوت‌های اصلی را ایجاد می‌کند.

تعداد حروف الفبای آلمانی و دسته‌بندی آن‌ها

الفبای آلمانی (Deutsches Alphabet) شامل ۳۰ حرف است: ۲۶ حرف مشترک با الفبای انگلیسی و ۴ حرف ویژه Ä، Ö، Ü و ß. این حروف ویژه نقش مهمی در تلفظ و معنای واژه‌ها دارند.

حروف آلمانی به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند: واکه‌ها (Vokale) و همخوان‌ها (Konsonanten).

برخلاف انگلیسی، در آلمانی حرف ß به‌عنوان یک همخوان جداگانه شناخته می‌شود و صدای /s/ کشیده را ایجاد می‌کند. همچنین حروف Ä، Ö، Ü نسخه‌های تغییر‌یافته واکه‌ها با علامت Umlaut هستند.

حروف ویژه در آلمانی: Ä، Ö، Ü و ß

الفبای آلمانی علاوه بر ۲۶ حرف اصلی، شامل ۴ حرف ویژه است که در زبان انگلیسی وجود ندارند: Ä، Ö، Ü و ß. سه حرف اول به‌عنوان Umlaut شناخته می‌شوند و تغییراتی در صدای واکه ایجاد می‌کنند، و حرف ß یا Eszett یک همخوان ویژه با صدای /s/ کشیده است.

استفاده از این حروف می‌تواند معنی کلمه را کاملاً تغییر دهد. مثلاً schon به معنی «قبلاً» است، اما schön به معنی «زیبا» می‌باشد. این تغییرات کوچک در نوشتار، درک شنیداری و معنایی را دگرگون می‌کنند.

واکه‌ها (Vowels) و همخوان‌ها (Consonants) در زبان آلمانی

حروف الفبای آلمانی به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند: واکه‌ها (Vokale) و همخوان‌ها (Konsonanten). واکه‌ها صداهای باز هستند که بدون مانع در دهان تولید می‌شوند، در حالی که همخوان‌ها با برخورد یا محدودیت جریان هوا ساخته می‌شوند.

واکه‌ها در آلمانی

در آلمانی ۸ واکه اصلی وجود دارد: A, E, I, O, U, Ä, Ö, Ü. هر واکه می‌تواند کوتاه یا بلند تلفظ شود و طول واکه می‌تواند معنی کلمه را تغییر دهد. مثلاً Schiff (کشتی) با صدای کوتاه «i» تلفظ می‌شود، اما schief (کج) با صدای بلند «iː».

همخوان‌ها در آلمانی

همخوان‌ها شامل ۲۲ حرف باقی‌مانده هستند که جریان هوا را به روش‌های مختلف مسدود یا محدود می‌کنند. بعضی از همخوان‌ها در آلمانی تلفظ متفاوتی نسبت به انگلیسی دارند، مثل W که به‌صورت /v/ تلفظ می‌شود و V که معمولاً /f/ است.

• B, C, D, F, G, H, J, K, L, M, N, P, Q, R, S, T, V, W, X, Y, Z, ß

نحوه خواندن و نام‌گذاری حروف آلمانی (A تا Z)

هر حرف در زبان آلمانی یک نام خاص و یک تلفظ دارد که ممکن است با تلفظ آن در انگلیسی متفاوت باشد. دانستن نام حروف برای هجی کردن کلمات (Buchstabieren) ضروری است، به‌خصوص هنگام معرفی نام یا آدرس.

در مکالمات روزمره، برای هجی کردن کلمات از این نام‌ها استفاده می‌شود. این مهارت به‌خصوص هنگام تماس تلفنی یا پر کردن فرم‌ها در آلمان بسیار کاربردی است.

نکات کلیدی تلفظ حروف در آلمانی

تلفظ در زبان آلمانی قواعد مشخصی دارد، اما برخی حروف بسته به موقعیتشان در کلمه ممکن است صداهای متفاوتی تولید کنند. یادگیری این نکات باعث می‌شود صحبتتان طبیعی‌تر و شبیه به بومی‌ها باشد.

• حرف V در بیشتر کلمات مانند /f/ تلفظ می‌شود: Vater /ˈfaːtɐ/ (پدر) — در کلمات خارجی گاهی /v/ است: Video /ˈviːdeo/.
• حرف W همیشه /v/ است: Wasser /ˈvasɐ/ (آب).
• حرف S در ابتدای کلمه و قبل از واکه به‌صورت /z/ است: Sonne /ˈzɔnə/ (خورشید)، اما در پایان کلمه معمولاً /s/.
• حرف Z همیشه /ts/ است: Zebra /ˈtseːbʁa/ (گورخر).
• حرف ß همان صدای /s/ کشیده است و در انگلیسی معادل ندارد: Straße /ˈʃtʁaːsə/ (خیابان).
• حرف R در آلمانی معیار اغلب به‌صورت /ʁ/ یا /ɐ/ در انتهای هجا تلفظ می‌شود: rot /ʁoːt/ (قرمز).
• واکه‌ها می‌توانند کوتاه یا بلند باشند، و طول واکه می‌تواند معنی کلمه را تغییر دهد: Stadt (شهر) با /a/ کوتاه ≠ Staat (دولت) با /aː/ بلند.
• ترکیب‌حروفی مانند ch دو نوع تلفظ دارد: – /ç/ بعد از واکه‌های جلویی (ich /ɪç/) – /x/ بعد از واکه‌های پشتی (Buch /buːx/)

یکی از بهترین روش‌ها برای تقویت تلفظ، گوش دادن به آلمانی‌زبانان و تکرار با صدای بلند است. استفاده از آوانویسی IPA به شما کمک می‌کند که دقیق‌تر تمرین کنید.

ترکیب‌حروف پرکاربرد در آلمانی (ch, sch, ei, ie, eu, äu)

در زبان آلمانی، بعضی ترکیب‌حروف (Buchstabenkombinationen) صدایی متفاوت از مجموع حروف جداگانه تولید می‌کنند. دانستن این ترکیب‌ها برای تلفظ صحیح بسیار مهم است.

یادگیری این ترکیب‌حروف کمک می‌کند تا کلمات را روان‌تر بخوانید و از اشتباهات رایج در تلفظ جلوگیری کنید. به‌ویژه ei و ie که بسیاری از زبان‌آموزان آن‌ها را با هم اشتباه می‌گیرند.

حرف A در الفبای آلمانی و تلفظ آن

حرف A در آلمانی دو صدای اصلی دارد: کوتاه /a/ و بلند /aː/. طول واکه می‌تواند معنی کلمه را تغییر دهد؛ پس تشخیص کوتاه/بلند بودن بسیار مهم است.

تلفظ و الگوهای طول

مینیمال‌پِرز (تفاوت معنی با تغییر طول)

• Mann /man/ (مرد) ⇄ Mahn- /maːn/ (ریشه «هشدار» در ترکیبات)
• Lachen /ˈlaxən/ (خندیدن) ⇄ lahm /laːm/ (لَنگ/ناتوان)
• Land /lant/ (کشور/زمین) ⇄ Lahn /laːn/ (اسم خاص رود)

تفاوت A با Ä

A با /a/ یا /aː/ می‌آید؛ در حالی‌که Ä معمولاً /ɛ/ یا /ɛː/ است: Mann /man/ (مرد) ⇄ Mähne /ˈmɛːnə/ (یال). اشتباه گرفتن A و Ä می‌تواند معنی را کاملاً عوض کند.

نکات املایی و تله‌های رایج

• aa تقریباً همیشه صدای بلند می‌دهد: Saal /zaːl/ (سالن).
• a+h طول را می‌کِشد اما h خودش خوانده نمی‌شود: Zahl /tsaːl/ (عدد).
• اگر پس از a همخوان دوگانه بیاید، اغلب کوتاه است: Ball /bal/ (توپ).
• در پیشوندها، a ممکن است بی‌اِکسانت و کوتاه شنیده شود: ab-, an-.

نمونه کلمات پرتکرار با A

• alles /ˈaləs/ — همه‌چیز
• Arbeitsamt /ˈaʁbaɪ̯tsˌamt/ — اداره کار
• machen /ˈmaxən/ — انجام دادن
• Tag /taːk/ — روز
• Frage /ˈfʁaːɡə/ — سوال

حرف B در الفبای آلمانی و تلفظ آن

حرف B در آلمانی معمولاً مانند صدای /b/ در فارسی و انگلیسی تلفظ می‌شود، اما در پایان کلمات بی‌صدا می‌شود و به /p/ تبدیل می‌گردد. این ویژگی یکی از مهم‌ترین تفاوت‌های تلفظی B در آلمانی با انگلیسی است.

الگوهای تلفظ B

مینیمال‌پِرز (تفاوت معنی با تغییر صدا)

• Bein /baɪ̯n/ (پا) ⇄ pein /paɪ̯n/ (در آلمانی وجود ندارد، اما در وام‌واژه‌ها ممکن است بیاید)
• Band /bant/ (گروه موسیقی، نوار) ⇄ Pand (وجود ندارد، ولی تفاوت آوایی مشهود است)

تفاوت B و P در آلمانی

B صدای نرم‌تر /b/ دارد و P صدای قوی‌تر /p/ با دم هوا. در پایان کلمه، حتی اگر با B نوشته شود، صدای P می‌دهد: Kalb /kalp/ (گوساله).

نکات املایی و تله‌های رایج

• حرف B در ترکیبات با ge-, be-, ver- همیشه صدای /b/ دارد: beginnen, verbringen.
• در بعضی لهجه‌ها، B می‌تواند کمی نرم‌تر یا بین /b/ و /p/ شنیده شود.
• در جمع‌سازی یا صرف افعال، B در انتها ممکن است به P تغییر کند و در نوشتار حفظ شود: habe /ˈhaːbə/ (دارم) ⇄ hab /hap/ (دارم، محاوره).

نمونه کلمات پرتکرار با B

• bitte /ˈbɪtə/ — لطفاً
• bringen /ˈbʁɪŋən/ — آوردن
• blau /blaʊ̯/ — آبی
• arbeiten /ˈaʁbaɪ̯tən/ — کار کردن
• aber /ˈaːbɐ/ — اما

حرف C در الفبای آلمانی و تلفظ آن

حرف C در آلمانی به‌ندرت در کلمات بومی استفاده می‌شود و بیشتر در وام‌واژه‌ها (به‌ویژه از لاتین، ایتالیایی و انگلیسی) دیده می‌شود. تلفظ آن بسته به واکه یا همخوان بعدی تغییر می‌کند.

الگوهای تلفظ C در آلمانی

تفاوت C با K و Z

در آلمانی، بیشتر صداهای /k/ و /ts/ با حروف K و Z نوشته می‌شوند. حرف C بیشتر در نام‌های خاص و کلمات وام‌گرفته استفاده می‌شود. مثلاً Kamera (دوربین) به جای *Camera.

نکات املایی و تله‌های رایج

• در وام‌واژه‌های انگلیسی، تلفظ معمولاً حفظ می‌شود: Computer /kɔmˈpjuːtɐ/.
• در نام‌های لاتین یا ایتالیایی، ممکن است تلفظ اصلی زبان مبدأ استفاده شود.
• در اختصارنویسی علمی یا فنی، C معمولاً حرف انگلیسی «سی» /siː/ خوانده می‌شود.

نمونه کلمات پرتکرار با C

• Cent /tsɛnt/ — سنت (واحد پول)
• Club /klʊp/ یا /kluːb/ — باشگاه
• Café /kaˈfeː/ — کافه
• City /ˈsɪti/ یا /ˈtsɪti/ — شهر
• Chemie /çeˈmiː/ یا /keˈmiː/ — شیمی

حرف D در الفبای آلمانی و تلفظ آن

حرف D در آلمانی معمولاً مانند صدای /d/ در فارسی و انگلیسی تلفظ می‌شود، اما در پایان کلمات بی‌صدا می‌شود و به /t/ تبدیل می‌گردد. این پدیده که به آن Auslautverhärtung (سخت‌شدگی در پایان واژه) می‌گویند، یکی از ویژگی‌های مهم تلفظ آلمانی است.

الگوهای تلفظ D

مینیمال‌پِرز (تفاوت معنی با تغییر صدا)

• Bad /baːt/ (حمام) ⇄ Bade- /ˈbaːdə/ (ریشه در ترکیب، «حمام‌کردن»)
• Rad /ʁaːt/ (چرخ) ⇄ Räder /ˈʁɛːdɐ/ (چرخ‌ها)

تفاوت D و T در آلمانی

D صدای نرم‌تر /d/ دارد و T صدای قوی‌تر /t/ با دم هوا. در پایان کلمات، D به /t/ تبدیل می‌شود و T نیز همان /t/ می‌ماند، بنابراین در نوشتار تفاوت هست ولی در تلفظ پایانی یکسان شنیده می‌شوند.

نکات املایی و تله‌های رایج

• در جمع‌سازی یا صرف افعال، D در انتها دوباره صدای /d/ می‌گیرد: Rad /ʁaːt/ ⇄ Räder /ˈʁɛːdɐ/.
• در برخی گویش‌ها، D میان دو واکه ممکن است کمی نرم‌تر و شبیه /ð/ انگلیسی شنیده شود.
• در افعالی که با d- شروع می‌شوند، معمولاً d واضح و پرقدرت تلفظ می‌شود: denken, dürfen.

نمونه کلمات پرتکرار با D

• Danke /ˈdaŋkə/ — ممنون
• Dorf /dɔʁf/ — روستا
• denken /ˈdɛŋkən/ — فکر کردن
• durstig /ˈdʊʁstɪç/ — تشنه
• Drei /dʁaɪ̯/ — سه

حرف E در الفبای آلمانی و تلفظ آن

حرف E در آلمانی از پرکاربردترین واکه‌هاست و می‌تواند کوتاه /ɛ/، بلند /eː/ یا بدون تأکید و ضعیف /ə/ (شِوا) تلفظ شود. طول و کیفیت صدای E می‌تواند معنی واژه را تغییر دهد.

الگوهای تلفظ E

مینیمال‌پِرز (تفاوت معنی با تغییر طول)

• Beet /beːt/ (تخت گل) ⇄ Bett /bɛt/ (تخت خواب)
• sehen /ˈzeːən/ (دیدن) ⇄ senden /ˈzɛndən/ (فرستادن)

نکات مهم تلفظ E

• EE همیشه صدای بلند /eː/ دارد: Beeren /ˈbeːʁən/ (توت‌ها).
• E + H نیز صدای /eː/ می‌دهد و H خوانده نمی‌شود: sehen /ˈzeːən/.
• E در پایان بسیاری از کلمات بی‌تأکید و به‌صورت /ə/ است: große /ˈɡʁoːsə/.
• در بعضی لهجه‌ها، E کوتاه ممکن است به /e/ نزدیک‌تر شنیده شود.

نمونه کلمات پرتکرار با E

• essen /ˈɛsən/ — خوردن
• Eltern /ˈɛltɐn/ — والدین
• Ende /ˈɛndə/ — پایان
• sehen /ˈzeːən/ — دیدن
• geben /ˈɡeːbən/ — دادن

حرف F در الفبای آلمانی و تلفظ آن

حرف F در آلمانی همیشه مانند صدای /f/ در فارسی (ف) تلفظ می‌شود و هیچ استثنای تلفظی ندارد. این ثبات باعث می‌شود یادگیری آن برای زبان‌آموزان ساده باشد.

ویژگی‌های تلفظ F

• همیشه /f/ تلفظ می‌شود، چه در ابتدای کلمه، چه وسط و چه انتها.
• مانند انگلیسی، با تماس دندان‌های بالا و لب پایین ساخته می‌شود.
• در کلمات وام‌گرفته نیز معمولاً تلفظ ثابت می‌ماند.

نمونه‌های رایج تلفظ F

تفاوت F و V در آلمانی

در آلمانی، F همیشه /f/ است، اما V اغلب /f/ و گاهی /v/ تلفظ می‌شود (به‌خصوص در وام‌واژه‌ها). مثال: Vater /ˈfaːtɐ/ (پدر) — /f/ و Video /ˈviːdeo/ — /v/.

کلمات پرتکرار با F

• Frau /fʁaʊ̯/ — زن
• finden /ˈfɪndən/ — پیدا کردن
• fünf /fʏnf/ — پنج
• Fenster /ˈfɛnstɐ/ — پنجره
• früh /fʁyː/ — زود

حرف G در الفبای آلمانی و تلفظ آن

حرف G در آلمانی معمولاً مانند /ɡ/ (صدای «گ» فارسی) تلفظ می‌شود، اما بسته به موقعیتش در کلمه می‌تواند به /k/ یا /ç/ تبدیل شود. این تغییرات یکی از مهم‌ترین نکات در تلفظ صحیح G است.

الگوهای تلفظ G

مینیمال‌پِرز (تفاوت معنی با تغییر صدا)

• Tag /taːk/ (روز) ⇄ Tage /ˈtaːɡə/ (روزها)
• frag /fʁaːk/ (بپرس – حالت امری) ⇄ frage /ˈfʁaːɡə/ (بپرس – حالت خبری)

نکات مهم تلفظ G

• در پایان کلمه، G اغلب به /k/ تبدیل می‌شود (مانند D به T).
• در پایان بعضی صفت‌ها و قیدها، به‌ویژه با پسوند -ig، معمولاً به /ɪç/ تلفظ می‌شود: richtig /ˈʁɪçtɪç/ (درست).
• در کلمات وام‌گرفته ممکن است G به شکل اصلی زبان مبدأ تلفظ شود.

نمونه کلمات پرتکرار با G

• gut /ɡuːt/ — خوب
• Tag /taːk/ — روز
• fragen /ˈfʁaːɡən/ — پرسیدن
• groß /ɡʁoːs/ — بزرگ
• Geld /ɡɛlt/ — پول

حرف H در الفبای آلمانی و تلفظ آن

حرف H در آلمانی دو نقش اصلی دارد: 1) در ابتدای کلمه به‌صورت صدای /h/ (هَـ) تلفظ می‌شود. 2) پس از واکه‌ها، خودش تلفظ نمی‌شود و فقط برای کشیدن صدای واکه قبل استفاده می‌شود.

الگوهای تلفظ H

نکات مهم تلفظ H

• H در ابتدای کلمات همیشه تلفظ می‌شود: Hund /hʊnt/ (سگ).
• H بعد از واکه‌ها فقط طول واکه را افزایش می‌دهد و صدایی ندارد.
• در بسیاری از کلمات وام‌گرفته از زبان‌های دیگر، H ممکن است بی‌صدا باشد: Honig /ˈhoːnɪç/ (عسل).
• در برخی نام‌ها و اصطلاحات خارجی، تلفظ H طبق زبان مبدأ حفظ می‌شود.

مینیمال‌پِرز (تفاوت معنی با وجود یا نبود H)

• Heil /haɪ̯l/ (نجات، سلامتی) ⇄ eil /aɪ̯l/ (شتاب – در ترکیب eilen)
• Hahn /haːn/ (خروس یا شیر آب) ⇄ Han (نام خاص)

نمونه کلمات پرتکرار با H

• Hallo /ˈhalo/ — سلام
• Haus /haʊ̯s/ — خانه
• hoch /hoːx/ — بلند
• Hunger /ˈhʊŋɐ/ — گرسنگی
• Hilfe /ˈhɪlfə/ — کمک

حرف I در الفبای آلمانی و تلفظ آن

حرف I در آلمانی می‌تواند کوتاه /ɪ/ یا بلند /iː/ تلفظ شود. تفاوت طول این واکه اهمیت زیادی دارد، چون می‌تواند معنی کلمه را کاملاً تغییر دهد. همچنین ترکیب‌های ie و ih صدای بلند /iː/ ایجاد می‌کنند.

الگوهای تلفظ I

مینیمال‌پِرز (تفاوت معنی با تغییر طول)

• bin /bɪn/ (هستم) ⇄ Bien /biːn/ (نام خاص یا شکل قدیمی «زنبور»)
• mischen /ˈmɪʃən/ (مخلوط کردن) ⇄ Miete /ˈmiːtə/ (اجاره)

نکات مهم تلفظ I

• ترکیب ie همیشه صدای بلند /iː/ دارد: viel /fiːl/ (زیاد).
• ترکیب ih نیز همان صدای /iː/ را می‌دهد ولی h خوانده نمی‌شود: ihm /iːm/ (به او).
• I کوتاه معمولاً در هجاهای بسته و قبل از همخوان مضاعف می‌آید.
• در بعضی لهجه‌ها، I بلند ممکن است کمی به /ɪi/ نزدیک شنیده شود.

نمونه کلمات پرتکرار با I

• immer /ˈɪmɐ/ — همیشه
• interessant /ɪntəʁɛˈsant/ — جالب
• ihre /ˈiːʁə/ — مال او / مال آن‌ها
• viel /fiːl/ — زیاد
• Kind /kɪnt/ — کودک

حرف J در الفبای آلمانی و تلفظ آن

حرف J در آلمانی همیشه مانند صدای /j/ در الفبای آوانگاری بین‌المللی (IPA) تلفظ می‌شود، که معادل «ی» در فارسی است. این تلفظ با انگلیسی متفاوت است، چون در انگلیسی J معمولاً /dʒ/ (ج) است.

ویژگی‌های تلفظ J

• در ابتدای کلمه، همیشه /j/ تلفظ می‌شود: ja /ja/ (بله).
• در میان کلمه، صدای /j/ بین دو واکه یا قبل از واکه شنیده می‌شود: Projekt /pʁoˈjɛkt/ (پروژه).
• در پایان کلمات آلمانی بومی به ندرت می‌آید، اما در وام‌واژه‌ها ممکن است وجود داشته باشد.

نمونه‌های رایج تلفظ J

مینیمال‌پِرز (تفاوت معنی با تغییر حرف)

• ja /ja/ (بله) ⇄ na /na/ (نه – در گفتار محاوره‌ای)
• Jahr /jaːɐ̯/ (سال) ⇄ Haar /haːɐ̯/ (مو)

نکات مهم درباره J

• برخلاف انگلیسی، J در آلمانی هرگز /dʒ/ (ج) تلفظ نمی‌شود، مگر در کلمات خارجی خاص.
• در کلمات وام‌گرفته از فرانسوی یا انگلیسی، ممکن است تلفظ اصلی زبان مبدأ حفظ شود.
• برای زبان‌آموزان فارسی‌زبان، J بسیار ساده است چون معادل دقیق «ی» در فارسی است.

کلمات پرتکرار با J

• ja /ja/ — بله
• jetzt /jɛtst/ — الان
• jeder /ˈjeːdɐ/ — هر، هر کس
• Junge /ˈjʊŋə/ — پسر
• Jahr /jaːɐ̯/ — سال

حرف K در الفبای آلمانی و تلفظ آن

حرف K در آلمانی همیشه مانند صدای /k/ (ک) تلفظ می‌شود و هیچ استثنای تلفظی ندارد. این ویژگی باعث می‌شود یادگیری آن برای زبان‌آموزان ساده باشد، حتی در وام‌واژه‌ها. برخلاف انگلیسی، K هرگز صدای /s/ یا /ʃ/ نمی‌گیرد.

ویژگی‌های تلفظ K

• در همه موقعیت‌ها — ابتدا، وسط، انتها — صدای /k/ دارد.
• مانند فارسی، با برخورد پشت زبان به کام نرم و آزاد کردن هوا ساخته می‌شود.
• در کلمات وام‌گرفته نیز معمولاً تلفظ ثابت می‌ماند.

نمونه‌های رایج تلفظ K

تفاوت K و C در آلمانی

بیشتر کلمات بومی آلمانی که صدای /k/ دارند با K نوشته می‌شوند، نه C. C معمولاً در وام‌واژه‌ها یا نام‌های خاص به کار می‌رود، اما در تلفظ /k/ یا /ts/ می‌شود.

کلمات پرتکرار با K

• Kind /kɪnt/ — کودک
• Küche /ˈkʏçə/ — آشپزخانه
• Klein /klaɪ̯n/ — کوچک
• Kommen /ˈkɔmən/ — آمدن
• Kalt /kalt/ — سرد

حرف L در الفبای آلمانی و تلفظ آن

حرف L در آلمانی همیشه مانند صدای /l/ در فارسی (ل) تلفظ می‌شود. این صدا در آلمانی لام روشن است و مانند انگلیسی به شکل لام تیره (/ɫ/) تلفظ نمی‌شود. یادگیری L برای فارسی‌زبانان معمولاً آسان است.

ویژگی‌های تلفظ L

• در همه موقعیت‌ها — ابتدا، وسط، انتها — صدای /l/ دارد.
• برای تلفظ، نوک زبان به پشت دندان‌های بالایی یا لثه می‌چسبد.
• در آلمانی، L همیشه «روشن» است و برعکس انگلیسی لهجه‌دار نمی‌شود.

نمونه‌های رایج تلفظ L

مینیمال‌پِرز (تفاوت معنی با تغییر حرف)

• leer /leːɐ̯/ (خالی) ⇄ Lehr /leːɐ̯/ (آموزشی – در ترکیب‌ها)
• Müll /mʏl/ (زباله) ⇄ Mühe /ˈmyːə/ (زحمت)

نکات مهم درباره L

• در ترکیب‌های دوحرفی مانند ll، L دو برابر نوشته می‌شود ولی تلفظش همان /l/ است: alle /ˈalə/.
• در پایان برخی کلمات، L به واکه قبل کمک می‌کند کشیده‌تر شنیده شود.
• در لهجه‌های محلی، ممکن است کمی به سمت L تیره برود، اما در آلمانی معیار روشن باقی می‌ماند.

کلمات پرتکرار با L

• lang /laŋ/ — بلند / طولانی
• lernen /ˈlɛʁnən/ — یاد گرفتن
• lieben /ˈliːbən/ — دوست داشتن
• laufen /ˈlaʊ̯fən/ — دویدن / راه رفتن
• Lampe /ˈlampə/ — لامپ

حرف M در الفبای آلمانی و تلفظ آن

حرف M در آلمانی همیشه مانند صدای /m/ در فارسی (م) تلفظ می‌شود. این صدا از حروف بی‌واسطه برای فارسی‌زبانان است و معمولاً بدون مشکل یاد گرفته می‌شود.

ویژگی‌های تلفظ M

• در همه موقعیت‌ها — ابتدا، وسط، انتها — صدای /m/ دارد.
• با بستن دو لب و عبور جریان هوا از بینی ایجاد می‌شود (صامت خیشومی).
• در آلمانی M همیشه صدای «م» روشن و واضح دارد.

نمونه‌های رایج تلفظ M

مینیمال‌پِرز (تفاوت معنی با تغییر حرف)

• mehr /meːɐ̯/ (بیشتر) ⇄ leer /leːɐ̯/ (خالی)
• mal /maːl/ (بار/مرتبه) ⇄ malen /ˈmaːlən/ (نقاشی کردن)

نکات مهم درباره M

• در ترکیب mm، M دو بار نوشته می‌شود ولی تلفظ همان /m/ است: immer /ˈɪmɐ/ (همیشه).
• M در پایان کلمه در حالت گفتار محاوره‌ای گاهی کمی خفیف‌تر ادا می‌شود.
• در برخی ترکیبات، M با همخوان بعدی ادغام می‌شود ولی صدای اصلیش حفظ می‌گردد.

کلمات پرتکرار با M

• machen /ˈmaxən/ — انجام دادن
• müssen /ˈmʏsən/ — باید
• mehr /meːɐ̯/ — بیشتر
• möglich /ˈmøːklɪç/ — ممکن
• Mensch /mɛnʃ/ — انسان

حرف N در الفبای آلمانی و تلفظ آن

حرف N در آلمانی معمولاً مانند صدای /n/ در فارسی (ن) تلفظ می‌شود. این صدا یک همخوان خیشومی است که با عبور هوا از بینی و تماس نوک زبان با لثهٔ بالایی ایجاد می‌شود. در برخی موارد، بسته به صدای بعدی، N تغییرات تلفظی جزئی دارد.

الگوهای تلفظ N

مینیمال‌پِرز (تفاوت معنی با تغییر صدا)

• Ton /toːn/ (صدا) ⇄ Ton /tɔn/ (گل رس – بسته به لهجه)
• lang /laŋ/ (بلند) ⇄ Land /lant/ (کشور، زمین)

نکات مهم درباره N

• N قبل از G یا K به صدای /ŋ/ تغییر می‌کند، مشابه «نگ» در فارسی.
• در ترکیب nn دو بار نوشته می‌شود ولی همان یک صدای /n/ را دارد: kennen /ˈkɛnən/ (شناختن).
• در پایان برخی واژه‌ها ممکن است تلفظ N نرم‌تر شود، به‌ویژه در گفتار سریع.

کلمات پرتکرار با N

• nein /naɪ̯n/ — نه
• neu /nɔʏ̯/ — جدید
• nächst /nɛçst/ — بعدی
• nennen /ˈnɛnən/ — نام بردن
• nehmen /ˈneːmən/ — گرفتن

حرف O در الفبای آلمانی و تلفظ آن

حرف O در آلمانی می‌تواند کوتاه /ɔ/ یا بلند /oː/ تلفظ شود. طول واکه O می‌تواند معنی واژه را تغییر دهد. این واکه همیشه گرد است و لب‌ها در حین تلفظ جمع می‌شوند.

الگوهای تلفظ O

مینیمال‌پِرز (تفاوت معنی با تغییر طول)

• offen /ˈɔfən/ (باز) ⇄ Ofen /ˈoːfən/ (اجاق)
• konnte /ˈkɔntə/ (می‌توانست) ⇄ kote /ˈkoːtə/ (نام خاص)

نکات مهم تلفظ O

• OO همیشه صدای بلند /oː/ دارد: Boot /boːt/ (قایق).
• O + H نیز صدای /oː/ ایجاد می‌کند و H خوانده نمی‌شود: lohnen /ˈloːnən/ (ارزش داشتن).
• O کوتاه اغلب در هجاهای بسته و قبل از همخوان مضاعف می‌آید.
• لب‌ها هنگام گفتن O گرد و جمع هستند، چه کوتاه باشد چه بلند.

کلمات پرتکرار با O

• oder /ˈoːdɐ/ — یا
• oben /ˈoːbən/ — بالا
• offen /ˈɔfən/ — باز
• ohne /ˈoːnə/ — بدون
• Obst /oːpst/ — میوه

حرف P در الفبای آلمانی و تلفظ آن

حرف P در آلمانی معمولاً مانند صدای /p/ در انگلیسی یا فارسی (پ) تلفظ می‌شود. این صامت بی‌صدا (بی‌واک) است و با بستن دو لب و آزاد کردن ناگهانی هوا ایجاد می‌شود. برخلاف انگلیسی، در آلمانی شدت «هوا» پس از P کمتر است، مگر در ابتدای واژه.

الگوهای تلفظ P

مینیمال‌پِرز (تفاوت معنی با تغییر حرف)

• Pack /pak/ (بسته) ⇄ Back /bak/ (پشت)
• Pein /paɪ̯n/ (رنج) ⇄ Bein /baɪ̯n/ (پا)

نکات مهم درباره P

• ترکیب pf در آلمانی صدایی دوگانه دارد که با /p͡f/ نشان داده می‌شود: Pferd /p͡fɛʁt/ (اسب).
• در واژه‌های قرضی از یونانی و لاتین، ترکیب ph به صورت /f/ خوانده می‌شود: Philosophie /filozofiː/ (فلسفه).
• P در پایان کلمات اغلب با مکث و بدون آزاد شدن کامل هوا بیان می‌شود.

کلمات پرتکرار با P

• Person /pɛʁˈzoːn/ — شخص
• Problem /pʁoˈbleːm/ — مشکل
• Preis /pʁaɪ̯s/ — قیمت
• Plan /plaːn/ — برنامه
• passen /ˈpasən/ — مناسب بودن / جور بودن

حرف Q در الفبای آلمانی و تلفظ آن

حرف Q در آلمانی همیشه همراه با u نوشته می‌شود و صدای ترکیبی /kv/ یا /kuː/ ایجاد می‌کند. این ترکیب تقریباً همیشه در ابتدای هجا یا کلمه دیده می‌شود و واژه‌های حاوی آن اغلب ریشهٔ لاتین یا فرانسوی دارند.

الگوهای تلفظ Q

مینیمال‌پِرز (برای تمایز شنیداری)

• Quelle /ˈkvɛlə/ (چشمه، منبع) ⇄ Kelle /ˈkɛlə/ (ملاقه)
• Qual /kvaːl/ (رنج) ⇄ Kahl /kaːl/ (بی‌مو، برهنه)

نکات مهم درباره Q

• Q در آلمانی به‌تنهایی ظاهر نمی‌شود و همیشه با U می‌آید.
• تقریباً همهٔ کلمات با Q ریشهٔ غیرآلمانی دارند (لاتین، فرانسوی، ایتالیایی).
• تلفظ /kv/ ترکیبی از /k/ و /v/ است، بنابراین v باید واضح ادا شود.
• در وام‌واژه‌های فرانسوی، Q ممکن است مانند /k/ یا /kuː/ باشد و این استثناها باید حفظ شوند.

کلمات پرتکرار با Q

• Qualität /kvaliˈtɛːt/ — کیفیت
• Quelle /ˈkvɛlə/ — منبع، چشمه
• Quadrat /kvaˈdraːt/ — مربع
• Quiz /kvɪs/ — آزمون کوتاه
• Quittung /ˈkvɪtʊŋ/ — رسید

حرف R در الفبای آلمانی و تلفظ آن

حرف R در آلمانی یکی از متنوع‌ترین صداها را دارد و بسته به موقعیت در کلمه، لهجه (استاندارد یا محلی)، و سرعت گفتار می‌تواند متفاوت تلفظ شود. در آلمانی معیار (Hochdeutsch)، R اغلب به صورت غلت حلقی /ʁ/ یا اصطکاکی حلقی /ʀ/ تلفظ می‌شود.

الگوهای تلفظ R در آلمانی معیار

تفاوت لهجه‌ها

• در جنوب آلمان، اتریش و سوئیس، R اغلب به صورت غلت لثوی /r/ تلفظ می‌شود (مشابه اسپانیایی).
• در شمال آلمان، R بیشتر به شکل حلقی /ʁ/ شنیده می‌شود.

مینیمال‌پِرز (تفاوت معنی)

• Rat /ʁaːt/ (شورا، نصیحت) ⇄ Rad /ʁaːt/ (چرخ) — تلفظ مشابه ولی معنی متفاوت
• reisen /ˈʁaɪ̯zn̩/ (سفر کردن) ⇄ reißen /ˈʁaɪ̯sən/ (پاره کردن)

نکات مهم درباره R

• R در پایان هجا یا کلمه معمولاً به واکه مرکزی [ɐ] تبدیل می‌شود.
• در گفتار رسمی یا آرام، R واضح‌تر و حلقی‌تر تلفظ می‌شود.
• در واژه‌های قرضی ممکن است R همانند زبان اصلی تلفظ شود.

کلمات پرتکرار با R

• rot /ʁoːt/ — قرمز
• reden /ˈʁeːdən/ — صحبت کردن
• richtig /ˈʁɪçtɪç/ — درست
• ruhig /ˈʁuːɪç/ — آرام
• reichen /ˈʁaɪ̯çən/ — رساندن، کافی بودن

حرف S در الفبای آلمانی و تلفظ آن

حرف S در آلمانی چندین تلفظ مختلف دارد که به موقعیت آن در کلمه و حروف کناری بستگی دارد. این حرف می‌تواند به صورت بی‌صدا /s/، صدادار /z/، یا در ترکیب با حروف دیگر (مانند sch یا st) تلفظ متفاوتی داشته باشد.

الگوهای اصلی تلفظ S

مینیمال‌پِرز (برای تمایز شنیداری)

• reisen /ˈʁaɪ̯zn̩/ (سفر کردن) ⇄ reißen /ˈʁaɪ̯sən/ (پاره کردن)
• weisen /ˈvaɪ̯zn̩/ (راهنمایی کردن) ⇄ weißen /ˈvaɪ̯sən/ (سفید کردن)

نکات مهم درباره S

• S ابتدای کلمه قبل از واکه معمولاً /z/ است، حتی اگر در نوشتار S باشد.
• در ابتدای کلمات با sp و st، S به /ʃ/ تبدیل می‌شود: Spiegel /ˈʃpiːɡl̩/ (آینه)، Stadt /ʃtat/ (شهر).
• حرف ß تنها در آلمانی و به ندرت در وام‌واژه‌ها وجود دارد.
• دو S (ss) بعد از واکه کوتاه می‌آید، در حالی که ß بعد از واکه بلند استفاده می‌شود.

کلمات پرتکرار با S

• Sonne /ˈzɔnə/ — خورشید
• Haus /haʊ̯s/ — خانه
• müssen /ˈmʏsən/ — باید
• weiß /vaɪ̯s/ — سفید
• lesen /ˈleːzən/ — خواندن

حرف T در الفبای آلمانی و تلفظ آن

حرف T در آلمانی معمولاً مانند صدای /t/ در فارسی تلفظ می‌شود، اما بسته به موقعیت و ترکیب با حروف دیگر ممکن است تغییراتی در صدا ایجاد شود. تلفظ آن در آلمانی معیار (Hochdeutsch) واضح و بی‌هوا است، برخلاف انگلیسی که /t/ ممکن است همراه با دم‌هوا (aspiration) بیاید.

الگوهای اصلی تلفظ T

مینیمال‌پِرز (برای تمایز شنیداری)

• Ton /toːn/ (صدا) ⇄ Tod /toːt/ (مرگ)
• Rat /ʁaːt/ (شورا) ⇄ Rad /ʁaːt/ (چرخ) — پایان یکسان، معنی متفاوت

نکات مهم درباره T

• در آلمانی، T همیشه به وضوح تلفظ می‌شود و هرگز مانند انگلیسی به صدای /d/ نرم نمی‌شود.
• در ترکیب st ابتدای کلمه، S به /ʃ/ تبدیل می‌شود اما T همان /t/ باقی می‌ماند: Stadt /ʃtat/ (شهر).
• در پایان کلمه، T همیشه بی‌صدا و بدون واکه پس از آن بیان می‌شود.
• در ترکیب tz، باید صدای /ts/ سریع و یک‌پارچه تلفظ شود.

کلمات پرتکرار با T

• Tag /taːk/ — روز
• Tisch /tɪʃ/ — میز
• Tante /ˈtantə/ — عمه، خاله
• Thema /ˈteːma/ — موضوع
• Katze /ˈkatsə/ — گربه

حرف U در الفبای آلمانی و تلفظ آن

حرف U در آلمانی معمولاً به صورت واکه بسته پشتی گرد /uː/ یا واکه کوتاه /ʊ/ تلفظ می‌شود. تفاوت اصلی آن با انگلیسی این است که در آلمانی شکل گردی لب‌ها حفظ می‌شود و واکه‌ها واضح‌تر و خالص‌تر ادا می‌شوند.

الگوهای اصلی تلفظ U

مینیمال‌پِرز (برای تمایز شنیداری)

• Flug /fluːk/ (پرواز) ⇄ Flock /flɔk/ (توده)
• schon /ʃoːn/ (قبلاً) ⇄ schon /ʃuːn/ (لهجه محلی)

نکات مهم درباره U

• U در آلمانی همیشه خالص و بدون نیم‌واکه اضافی (مثل انگلیسی “you”) تلفظ می‌شود.
• در ترکیب “au” و “eu/äu” صدای U بخشی از یک دوفون (diphthong) است.
• U کوتاه معمولاً قبل از دو همخوان یا در هجاهای بسته ظاهر می‌شود.
• در وام‌واژه‌ها ممکن است U به صورت متفاوتی تلفظ شود، ولی اغلب همان قواعد عمومی رعایت می‌شوند.

کلمات پرتکرار با U

• Uhr /uːɐ̯/ — ساعت
• Hund /hʊnt/ — سگ
• und /ʊnt/ — و
• Haus /haʊ̯s/ — خانه
• Freund /fʁɔʏ̯nt/ — دوست

حرف V در الفبای آلمانی و تلفظ آن

حرف V در آلمانی دو تلفظ رایج دارد: در بیشتر کلمات بومی آلمانی به صورت /f/ تلفظ می‌شود، اما در وام‌واژه‌ها (به‌خصوص از زبان‌های انگلیسی و لاتین) ممکن است به صورت /v/ بیان شود. این یکی از تفاوت‌های مهم میان آلمانی و انگلیسی است.

الگوهای اصلی تلفظ V

مینیمال‌پِرز (برای تمایز شنیداری)

• viel /fiːl/ (بسیار) ⇄ Viel /viːl/ (در نام‌ها یا وام‌واژه‌ها)
• Vase /ˈvaːzə/ (گلدان) ⇄ Phase /ˈfaːzə/ (مرحله)

نکات مهم درباره V

• بیشتر کلمات آلمانی با V در آغاز، به صورت /f/ تلفظ می‌شوند.
• در وام‌واژه‌ها، V معمولاً /v/ است، به‌خصوص در کلمات مدرن یا علمی.
• در ترکیب با حروف دیگر (مثل Volk) صدای F واضح ایجاد می‌کند.
• برخلاف انگلیسی، تلفظ V در آلمانی یکنواخت‌تر و بدون تغییرات منطقه‌ای زیاد است.

کلمات پرتکرار با V

• Vater /ˈfaːtɐ/ — پدر
• Volk /fɔlk/ — ملت، مردم
• viel /fiːl/ — زیاد
• Video /ˈviːdeo/ — ویدئو
• Vase /ˈvaːzə/ — گلدان

حرف W در الفبای آلمانی و تلفظ آن

حرف W در آلمانی همیشه مانند صدای /v/ در انگلیسی تلفظ می‌شود، نه مانند /w/ در انگلیسی. این یکی از تفاوت‌های مهم بین دو زبان است که زبان‌آموزان باید به آن دقت کنند.

الگوهای اصلی تلفظ W

مینیمال‌پِرز (برای تمایز شنیداری)

• Wein /vaɪ̯n/ (شراب) ⇄ sein /zaɪ̯n/ (بودن)
• warm /vaʁm/ (گرم) ⇄ Arm /aʁm/ (بازو یا فقیر)

نکات مهم درباره W

• در آلمانی، W هرگز مانند صدای /w/ انگلیسی تلفظ نمی‌شود.
• صدای W در آلمانی نرم‌تر از F است و شبیه V انگلیسی است.
• در ترکیباتی مثل schw، W همچنان /v/ است: Schwein /ʃvaɪ̯n/ (خوک).
• در لهجه‌های خاص (مثل سوئیسی آلمانی) ممکن است تلفظ کمی تغییر کند، اما در Hochdeutsch همیشه /v/ است.

کلمات پرتکرار با W

• Wasser /ˈvasɐ/ — آب
• Wein /vaɪ̯n/ — شراب
• Winter /ˈvɪntɐ/ — زمستان
• Woche /ˈvɔxə/ — هفته
• Warum /vaˈʁʊm/ — چرا

حرف X در الفبای آلمانی و تلفظ آن

حرف X در آلمانی نسبتاً نادر است و معمولاً در وام‌واژه‌ها از زبان‌های دیگر (به‌ویژه لاتین، یونانی و انگلیسی) دیده می‌شود. این حرف همیشه مانند /ks/ یا در موارد خاص /ɡz/ تلفظ می‌شود، بسته به منبع و موقعیت در کلمه.

الگوهای اصلی تلفظ X

مینیمال‌پِرز (برای تمایز شنیداری)

• Text /tɛkst/ (متن) ⇄ Test /tɛst/ (آزمون)
• Examen /ɛɡˈzaːmən/ (امتحان) ⇄ Examen /ˈɛksamɛn/ (تلفظ اشتباه رایج)

نکات مهم درباره X

• X در آلمانی همیشه به صورت دو صدا (همخوان مضاعف) تلفظ می‌شود، هرگز مانند /z/ انگلیسی نیست.
• تلفظ /ɡz/ معمولاً زمانی رخ می‌دهد که X در ابتدای هجا و پیش از یک واکه بیاید و منشاء لاتینی داشته باشد.
• در کلمات یونانی‌تبار مانند Xylophon، X به صورت /ks/ تلفظ می‌شود.
• این حرف در کلمات بومی آلمانی بسیار کم دیده می‌شود و اغلب از زبان‌های دیگر وارد شده است.

کلمات پرتکرار با X

• Text /tɛkst/ — متن
• Examen /ɛɡˈzaːmən/ — امتحان
• Xylophon /ˈksyːloˌfoːn/ — زیلوفون
• Box /bɔks/ — جعبه
• Taxi /ˈtaksi/ — تاکسی

حرف Y در الفبای آلمانی و تلفظ آن

حرف Y در آلمانی بیشتر در وام‌واژه‌ها و نام‌های خارجی دیده می‌شود و به‌ندرت در کلمات بومی آلمانی به‌کار می‌رود. بسته به منشاء کلمه، Y می‌تواند به شکل /ʏ/, /yː/, یا /ɪ/ تلفظ شود.

الگوهای اصلی تلفظ Y

مینیمال‌پِرز (برای تمایز شنیداری)

• Physik /fyˈziːk/ (فیزیک) ⇄ Musik /muˈziːk/ (موسیقی)
• Baby /ˈbeːbi/ (بچه) ⇄ Bibi /ˈbiːbi/ (نام خاص)

نکات مهم درباره Y

• در وام‌واژه‌های یونانی‌تبار، Y معمولاً همانند Ü تلفظ می‌شود.
• در وام‌واژه‌های انگلیسی، تلفظ Y می‌تواند حفظ شود یا با تلفظ آلمانی جایگزین شود.
• در کلمات بومی قدیمی، Y اغلب صدای کوتاه /ʏ/ دارد.
• در الفبای آلمانی، Y را Ypsilon /ˈʏpsilɔn/ می‌نامند.

کلمات پرتکرار با Y

• Yacht /jaxt/ — یات (قایق تفریحی)
• Baby /ˈbeːbi/ — نوزاد
• Yoga /ˈjoːɡa/ — یوگا
• Physik /fyˈziːk/ — فیزیک
• Gymnasium /ɡʏmˈnaːzi̯ʊm/ — دبیرستان

حرف Z در الفبای آلمانی و تلفظ آن

حرف Z در آلمانی تقریباً همیشه مانند /ts/ تلفظ می‌شود، مشابه ترکیب «تس» در فارسی. این ویژگی باعث می‌شود تلفظ Z در آلمانی با انگلیسی کاملاً متفاوت باشد.

الگوهای اصلی تلفظ Z

مینیمال‌پِرز (برای تمایز شنیداری)

• Zelt /tsɛlt/ (چادر) ⇄ Selbst /zɛlpst/ (خود)
• Zehen /ˈtseːən/ (انگشتان پا) ⇄ sehen /ˈzeːən/ (دیدن)

نکات مهم درباره Z

• در آلمانی معیار (Hochdeutsch)، Z همیشه /ts/ است.
• این حرف هرگز مانند Z انگلیسی (/z/) تلفظ نمی‌شود، مگر در وام‌واژه‌های خاص.
• در ترکیباتی مثل tz، هر دو حرف همان /ts/ را می‌دهند: Platz /plats/ (میدان).
• در لهجه‌های خاص ممکن است Z نرم‌تر یا سریع‌تر تلفظ شود، اما قاعده استاندارد /ts/ است.

کلمات پرتکرار با Z

• Zebra /ˈtseːbʁa/ — گورخر
• Zimmer /ˈtsɪmɐ/ — اتاق
• Zug /tsuːk/ — قطار
• Zehn /tseːn/ — ده
• Zukunft /ˈtsuːkʊnft/ — آینده

حرف Ä در الفبای آلمانی و تلفظ آن

حرف Ä یکی از واکه‌های ویژه آلمانی است که با علامت Umlaut (دو نقطه) روی حرف A نوشته می‌شود. این حرف دو تلفظ اصلی دارد: بلند /ɛː/ و کوتاه /ɛ/، که شبیه به صدای «ـه» در فارسی (مثل کلمه «به») است، اما کمی بسته‌تر.

الگوهای اصلی تلفظ Ä

مینیمال‌پِرز (برای تمایز شنیداری)

• Mahl /maːl/ (غذا) ⇄ Mähl /mɛːl/ (صورت تغییریافته Mehl — آرد)
• Rat /ʁaːt/ (شورا) ⇄ rät /ʁɛːt/ (حدس می‌زند)

نکات مهم درباره Ä

• Ä همیشه یک واکه جلویی است و از نظر محل تولید صدا با A معمولی متفاوت است.
• در بسیاری از کلمات، Ä با ae نیز نوشته می‌شود، به‌ویژه در متون قدیمی یا در جایی که استفاده از ÿکد نویسه‌ها دشوار باشد (Maedchen به‌جای Mädchen).
• تفاوت بین /ɛː/ و /ɛ/ در آلمانی معیار (Hochdeutsch) مهم است، زیرا می‌تواند معنی کلمه را تغییر دهد.
• Ä در الفبای آلمانی به‌صورت «Ä» یا «A Umlaut» نامیده می‌شود.

کلمات پرتکرار با Ä

• spät /ʃpɛːt/ — دیر
• Mädchen /ˈmɛːtçən/ — دختر
• Äpfel /ˈɛpfəl/ — سیب‌ها
• nächst /nɛçst/ — بعدی
• käse /ˈkɛːzə/ — پنیر

حرف Ö در الفبای آلمانی و تلفظ آن

حرف Ö یکی از واکه‌های ویژه آلمانی است که با علامت Umlaut روی O نوشته می‌شود. صدای آن ترکیبی از O و E است و در فارسی معادلی دقیق ندارد، اما می‌توان آن را چیزی بین «او» و «ـه» تصور کرد. تلفظ Ö بستگی به طول واکه دارد: بلند /øː/ و کوتاه /œ/.

الگوهای اصلی تلفظ Ö

مینیمال‌پِرز (برای تمایز شنیداری)

• schon /ʃoːn/ (قبلاً) ⇄ schön /ʃøːn/ (زیبا)
• voll /fɔl/ (پر) ⇄ Völl /fœl/ (صورت تغییریافته در برخی اسم‌ها)

نکات مهم درباره Ö

• Ö یک واکه جلویی گرد است و لب‌ها باید حالت گرد داشته باشند.
• در متون قدیمی یا هنگام محدودیت تایپ، به جای Ö از ترکیب oe استفاده می‌شود (Goethe).
• تفاوت بین /øː/ و /œ/ در آلمانی معیار بسیار مهم است و می‌تواند معنی کلمه را تغییر دهد.
• نام این حرف در الفبای آلمانی «O Umlaut» یا «Ö» است.

کلمات پرتکرار با Ö

• schön /ʃøːn/ — زیبا
• können /ˈkœnən/ — توانستن
• Hölle /ˈhœlə/ — جهنم
• König /ˈkøːnɪç/ — پادشاه
• Größe /ˈɡʁøːsə/ — اندازه

حرف Ü در الفبای آلمانی و تلفظ آن

حرف Ü یکی از واکه‌های ویژه آلمانی است که با علامت Umlaut روی U نوشته می‌شود. این حرف صدایی بین «او» فارسی و صدای «ای» دارد و در فارسی معادل مستقیم ندارد. تلفظ آن بستگی به طول واکه دارد: بلند /yː/ و کوتاه /ʏ/.

الگوهای اصلی تلفظ Ü

مینیمال‌پِرز (برای تمایز شنیداری)

• fühlen /ˈfyːlən/ (احساس کردن) ⇄ fallen /ˈfalən/ (افتادن)
• müssen /ˈmʏsən/ (باید) ⇄ messen /ˈmɛsən/ (اندازه گرفتن)

نکات مهم درباره Ü

• Ü یک واکه جلویی گرد است و لب‌ها باید حالت گرد داشته باشند، شبیه O، اما زبان به جلو کشیده می‌شود.
• در متون قدیمی یا هنگام محدودیت تایپ، به جای Ü از ترکیب ue استفاده می‌شود (Muenchen به‌جای München).
• تفاوت بین /yː/ و /ʏ/ در آلمانی معیار بسیار مهم است و می‌تواند معنی کلمه را تغییر دهد.
• نام این حرف در الفبای آلمانی «U Umlaut» یا «Ü» است.

کلمات پرتکرار با Ü

• früh /fʁyː/ — زود
• München /ˈmʏnçən/ — مونیخ
• müssen /ˈmʏsən/ — باید
• Tür /tyːɐ̯/ — در
• über /ˈyːbɐ/ — درباره، بالای

حرف ß (Eszett) در الفبای آلمانی و تلفظ آن

حرف ß که به آن Eszett یا scharfes S (اس تیز) گفته می‌شود، یک نماد خاص در زبان آلمانی است که تنها در این زبان و چند زبان دیگر (مانند لوکزامبورگی) دیده می‌شود. این حرف همیشه صدای /s/ بی‌صدا دارد (مثل «س» در فارسی) و هرگز صدای /z/ یا /ʃ/ نمی‌دهد.

کاربردهای اصلی ß

• بعد از واکه‌های بلند یا دوگانه (مثل au, ei, eu) و قبل از هجاهای بی‌صدا می‌آید.
• در واژه‌هایی که اگر با ss نوشته شوند، ممکن است طول واکه تغییر کند، ß برای حفظ طول واکه استفاده می‌شود.
• هرگز در ابتدای کلمه ظاهر نمی‌شود.

نمونه‌ها و تفاوت با ss

مینیمال‌پِرز

• Maß /maːs/ (اندازه) ⇄ Masse /ˈmasə/ (توده)
• Buße /ˈbuːsə/ (کفاره) ⇄ Busse /ˈbʊsə/ (اتوبوس‌ها)

نکات مهم درباره ß

• ß تنها در آلمانی معیار (Hochdeutsch) استفاده می‌شود، نه در سوییس آلمانی؛ در سوییس همه جا از ss استفاده می‌شود.
• در حالت بزرگ‌نویسی (Capital) امروزه شکل رسمی آن «ẞ» است، اما معمولاً به «SS» تبدیل می‌شود.
• ß همیشه صدای /s/ دارد و هرگز به صورت /z/ یا /ʃ/ خوانده نمی‌شود.

کلمات پرتکرار با ß

• Straße /ˈʃtʁaːsə/ — خیابان
• heißen /ˈhaɪ̯sən/ — نامیدن
• groß /ɡʁoːs/ — بزرگ
• Fuß /fuːs/ — پا
• Maß /maːs/ — اندازه